Sonsuzlukta Biz

Gece gökyüzüne bakarken yıldızların varlığı hepimizi büyüler. Uzakta, sessiz ve durgun gibi görünen bu noktalar aslında sonsuz bir enerjiyle hareket ediyor. Aynı yıldızların altındayız hepimiz ama varsa fırsatımız yıldızların altına uzanıp bir baktığımızda onların fısıldadığı sırlar her birimize farklı gelir. Peki ya bizim içimizdeki yıldızlar? Ruhumuzun en derin köşelerinde parlayan ışıklar, hangi dünyaların kapılarını aralıyor?

Sakin, güzel bir müzik dinlemek isterseniz...

Yaşam bazen, tıpkı gökyüzündeki yıldızlar gibi karanlıkta parlayan küçük bir ışık gibi gelir. O ışığı takip etmek, bilinmeyene doğru yürümektir. Bu yolculuk içsel bir keşif, dışarıya değil de kendine dönüştür. Bazen en uzak mesafeler, içimizdeki en derin köşelere çıkar. Bir yerlerde, bilinçaltımızda saklı olan o yıldızlar, uzun zamandır parlamayı bekler. Onları görmek cesaret ister; çünkü bir kez gördüğünde artık geri dönüş yoktur. Gerçek seni bulmuşsundur.

Ay ise bu yolculukta en kadim yoldaşlarımızdan biridir. Yüzeyi çatlaklarla dolu, yaralı bir savaşçı gibidir. Ama her gece tüm yaralarına rağmen tekrar ve tekrar doğar. Tıpkı bizim gibi… Her darbede, her kayıpta, her zorlukta yeniden kendimizi buluruz. Ayın yüzeyi kadar derin yaralar taşırız ruhumuzda belki ama parlamaktan asla vazgeçmeyiz. Ay bize bunu hatırlatır; ışığını kaybettiğinde bile bir gün yeniden doğacağını.

Ve güneş... Gözlerimizi kamaştıracak kadar parlak olan o devasa küre, her gün doğduğunda bize bir şans verir: kendimizi yeniden bulmak için. Güneş, hiç durmadan devam eden hayatın bir metaforudur. Her gün yeniden doğar, her gün ısıtır, her gün parıldar. Ve bizler de onun ışığında büyür, dönüşür ve değişiriz. Kendi içimizde de güneşler var. Bazıları her zaman parlar, bazıları ise bir süre karanlıkta kalır. Ama bilmelisiniz ki, o güneş her zaman geri döner.

İçimize dönmek gökyüzünde bir yıldız olmak gibidir. Uzaklara bakıp, derinlerdeki anlamı bulmaktır. Bazen karanlıkta kalırsın, bazen parıldarsın. Ama her zaman oradasın, orada olmak zorundasın; gökyüzünde ya da ruhunun derinliklerinde. Bu yolculuk, aslında her şeyin ne kadar basit olduğunu anlatır: biz sadece varız. Bu, yeterlidir. Ama bazen, kendimizi bulmak için biraz daha derine inmemiz gerekir...